افسردگی معضل جامعه ی امروز انسان هاست كه پیر و جوان نمی‌شناسد. هر فردی در هر جایگاه اجتماعی ممکن است به این بیماری مبتلا شود. افسردگی به دلایل مختلف به سراغ كودكان می‌آید كه می‌توان این دلایل را به انواع مختلف همچون عوامل ژنتیك یا عوامل محیطی تقسیم‌بندی كرد.
به طور متداول در جامعه بیماری افسردگی را با نشانه‌هایی همچون گریه‌های مداوم، ناامیدی، لذت نبردن از فعالیت‌های روزانه، بی‌حوصلگی و كم‌انرژی شدن، منزوی شدن، عدم حضور در جمع، ناتوانی در برقراری ارتباط و دوستیابی می‌شناسند. در ضمن باید دقت کرد كه برخی علائم افسردگی در كودكان به راحتی قابل تشخیص نیست و باید آنها را با دقت در اعمال و گفتار كودك و هنگام گفت‌وگو با او فهمید، مثل اعتماد به نفس پایین توام با احساس تقصیر به طوری كه دائم به دلیل كارهایی كه انجام می‌دهد، عذرخواهی كند یا خودش را مقصر بداند.
نكته مهم در افسردگی كودكان این است كه چون ما افسردگی را در دوران شاد كودكی امری بعید می‌دانیم، گاهی به علائم و نشانه‌های آن در کودکمان دقت كافی نداریم و آن نشانه‌ها را به گونه‌ای اشتباه تعبیر می‌كنیم. برای مثال كم‌حرفی و منزوی بودن كودكان در جمع را می‌توان نشانه خجالتی بودن آنها دانست یا پرخاشگری و تحریك‌پذیری او را به تربیت غلط مرتبط می‌سازیم، در حالی كه این نشانه‌ها می‌توانند از وجود افسردگی در فرزند خبر دهد.